به گزارش خبرگزاری فرهنگیان، ابراهیم سحرخیز معاون سابق آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش، یادداشتی را با عنوان «بالندگی و بهسازی نیروی انسانی کشور با کدامین رویکرد»، در اختیار این خبرگزاری قرار داده است:

شورای برنامه‌ریزی هدایت تحصیلی وزارت آموزش و پرورش با کدامین رویکرد قرار است در حوزه بالندگی و بهسازی نیروی انسانی کشور نقش‌آفرین باشد؟

راهی که تاکنون رفته‌اید سراب تشنگان است. طولانی شدن صف داوطلبان پر استرس آزمون ورود به دانشگاه‌های دولتی، پیشتاز بودن رشته‌های ریاضی و تجربی به هر قیمتی فارغ از تحلیل توانایی‌ها و علایق فردی، تحقیر مهارت‌آموزی و رشته‌های کاردانش، به حاشیه بردن هنرستان‌ها و شیب نزولی فراوانی هنرجویان متقاضی راه‌یابی به رشته‌های فنی‌وحرفه ای، سوق دادن مسابقات کنکور محور به دوره ابتدایی، تنزل بخشیدن به مفهوم مهارت‌آموزی به آموزش زبان انگیسی و رایانه برای گریختن از مهم‌ترین رسالت سند تحول، بازگشتن به دوران ماضی در ارائه توصیه‌نامه‌های بی‌روح و تحقیرگر در پایان دوره راهنمایی سابق که مدیران و والدین با نگاه به انتخاب اول تا آخر همه چیز را در مورد دانش‌آموز می‌خواندند و ده‌ها ناگفته دیگر که اگر گفته شود، بحر مطول می‌شود.

سند چه می‌خواست؟ اما شما، یعنی در وهله اول شورای عالی و بعد معاونت‌ها چه تحویل دادند؟ مگر می‌شود سر نظام جامع هدایت تحصیلی شیره مالید و بعد از سه سال راحت و بی‌صدا گذشت؟ این چه نوبرانه‌ای است که روش آزمون شده هدایت تحصیلی گذشته را با وصله پینه کردن امتیازات سهم مربی ، مشاور، والدین و مواد درسی خاص با نام نظام جامع رونمایی کرده سپس بر سر این خوان قدیمی و سفره خالی، شورایی را نشانده‌اید تا آنان که از دور دستی بر آتش دارند بگویند مرحبا !از فردا قرار است نیروی انسانی کشور طعم بالندگی و بهسازی را بچشد.

باور کردنی نیست، فعلاً که اینجا عقربه‌های ساعت به جلو حرکت نمی‌کند. مگر قرار نبود بر اساس محکمات سند، هدایت تحصیلی، شناخت و شناسایی استعدادها از روزهای آغازین راه‌یابی دانش‌آموز تا واپسین روزهای متوسطه را پوشش دهد؟ آموزش کار محور و بازار پسند، اموختن با طعم لذت، هوش‌های چندگانه، توانمندی‌ها در تمامی عرصه‌ها و حوزه‌ها، جدی گرفتن هنرستان‌ها توأم با آنالیز داشته‌های لازم برای ورود به آنها، تا آمایش سرزمینی، نیاز سنجی، توانمندسازی مشاوران و تخصیص مشاور خبره به تمامی دوره تحصیلی از استلزامات کار باشد؟

بدون تعارف و تکلف عرض کنم به نظر می‌رسد هنوز در حوزه ستادی آموزش و پرورش تردیدها به سند و سیاست‌های کلی تحول جدی است. برخی با توسل به جنس واژه‌هایی مانند تخصص گرایی نرم و… بر این باورندکه ورود به مهارت‌آموزی و نگاه به آینده شغلی دانش‌آموز، نگاهی نو افلاطونی به مقوله آموزش و پرورش عمومی نیست و در فرار به جلو با عاریت گرفتن برخی از شعارهای منسوخ یونسکو و یا مفاهیم انتزاعی برگردان شده سران مکتب “پراگماتیست” ترجیح می دهند آموزش و پرورش آش شله قلم کاری باشد که خروجی های آن هیچ هنری جز نشستن بر سر صندلی کنکور ندارد. دست ورزی، هنر، خلاقیت، آشنا شدن با عنصر کار و اقتصاد و حتی آماده شدن برای ایفای نقش در خانواده به عنوان پدر و مادر جدی گرفته نمی‌شود.

تا کنون به مشاوران و مربیان مدارس آموخته‌ایم تا می‌توانند بازاریاب خوبی برای رشته‌های ریاضی و تجربی باشند و هنرستان‌ها به ویژه کاردانشی ها را جامانده از زندگی و پیشرفت جلوه دهند. بنای آباد آموزشی با دانش‌آموزانی با لیاس متحدالشکل نشان از رشته ریاضی دارد. در قاب تصویر و گرفتن عکس یادگاری در مدارس ماندگار، هیچ هنرستانی نقش اول ایفا نمی‌کند.

چرا خشت اول را کج می نهیم. چرایی تحول در آموزش و پرورش را فراموش نکنیم. باور کنید هدایت تحصیلی همان اندازه که تعلق خاطر به حوزه معاونت فرهنگی و پرورشی دارد دو چندان نیز صبغه آموزشی و تحصیلی دارد. برای این مهم به تنهایی تصمیم نگیرید، دانشگاهیان را نیز به دلیل اقتضای کار به مشارکت دعوت کنید و نظام هدایت تحصیلی را یک پارچه ببیند.

بهتر است  هرم جمعیتی، نیاز آینده منابع انسانی با نگاه کار آفرینی و خلاقانه و دیگر متغیرهای مداخله گر در ملاحظات ما به حساب آید. البته به چنین شورایی باید گفت شورای عالی حداقل سه سال طلایی را از ذست داد چون به روز موعود رسید به همان مصوبه قدیمی با اندک جابجایی در سهم قطعات پازل، آن را به نام نظام جامع هدایت تحصیلی به دامن شورای ثانویه بر گردانید.

به نقطه حساسی رسیده‌اید همانجایی که با تصمیم شما درباره برون‌دادها، پیامدها، کارایی برونی نظام آموزشی قضاوت خواهد شد. فرهنگیان ،دانش‌آموزان و در نهایت مردم را از تحول در آموزش و پرورش دلسرد و پشیمان نکنید.

امروز قریب به اتفاق صاحب نظران، متهم اول اعوجاج و کاستی در برنامه نیروی انسانی را آموزش و پروش می‌دانند. رخت بستن تربیت کاردان و تکنسین از دانشگاه ها  و تربیت تصاعدی کارشناس و مهندس بیگانه به صنعت و میدان کار را به هدایت تحصیلی در آموزش و پرورش عمومی نسبت می‌دهند.

این مهم از آنچنان اهمیتی برخودار است تا چندین نشست شورای عالی انقلاب فرهنگی و یا مجلس شورای اسلامی را به خود اختصاص دهد. اما افسوس که جدی گرفته نمی‌شود.

انتهای پیام/